De mensen die mij al wat jaartjes volgen op Instagram, weten misschien nog wel dat mijn interieurstijl niet altijd is geweest zoals het nu is.
Zo’n vijf jaar geleden was ik erg gecharmeerd van zwart, wit, grijs en grafische prints in ons interieur. Helemaal dol op de prints van PLTY, keramiek van Designletters. Misschien kennen jullie de hype van de plusjes plaids en kussens van Pia Wallén nog wel…. als het maar zwart wit, grijs en grafisch was.
Ik kan die echte Scandinavische monochrome interieurs nog altijd erg waarderen. De rust en sereniteit die ze uitstralen. Het strakke, geordende wat zo bij mijn opgeruimde karakter past en vooral “less is more”.
Toch kreeg ik het niet helemaal naar mijn zin en werd het naar mijn idee nooit zoals in die echte Scandinavische monochrome interieurs. Ik miste warmte en persoonlijkheid. Langzamerhand voelde ik mij steeds meer aangetrokken tot natuurlijke kleuren en materialen. De overkill aan zwart/wit prints en accessoires verdween uit mijn interieur en ik durfde zo af en toe een kleurtje toe te voegen in de vorm van kussens, kaarsen en prints.
En toen gingen we verhuizen…
Een mooi moment om de huidige interieurstijl te veranderen en te kiezen wat echt bij mij paste. Ik begon met het maken van een moodboard om zo te ontdekken waar ik echt blij van werd. Gewoon gedachte op nul en knippen uit de bladen en alleen opplakken wat me echt aansprak. Verrassend was dat er op het moodboard een stijl omstond van licht houten meubelen, vergrijsde kleuren, planten, kleedjes en poefs van zeegras. Een en ander was nog steeds Scandinavisch maar zachter en huiselijker.
Het kleurenpalet bestond uit wit als basis op de muren, ‘Kiezelgroen’ van Flexa, een vergrijsde, groene kleur als lambrisering achter de grijze zitbank. Verder koos ik voor een grijs eiken vloer en een licht eiken ronde eettafel. Een lange tijd was ik best tevreden. Het was immers al een hele verandering ten opzichte van ons oude, strakke interieur. Zodoende voelde het voor mij steeds meer ‘thuis’. Toch was het nog niet af: het ontbrak aan warmere kleuren. Het kleurenpalet neigde langzamerhand steeds meer naar nude, roze en aardse tinten.
En toen kwam daar de trendkleur van 2019 voorbij: ‘Spiced Honey’ van Flexa. Flexa zegt hier zelf over: “deze kleur is geïnspireerd op kleur variaties en kenmerken van honing en weerspiegelt het optimisme in ‘let the light in’ Spiced Honey heeft een warme ondertoon. Het is een vriendelijke kleur die je een goed gevoel bezorgt en tegelijk ook een kleur die oppept en energie geeft; afhankelijk van de lichtval en de kleuren eromheen.”
Met de Flexa visualizer app probeerde ik de kleur uit op de groengrijze lambrisering achter de zitbank. Wauw wat een verschil!
Even vond ik het spannend, want het was een stuk opvallender: echt een statement en veel minder veilig, dan de vergrijsde, groene kleur. Ik voelde een gevoel van opwinding en geluk opborrelen en kon niet anders dan de verfkwast erbij pakken.
Het resultaat was fantastisch! Zelfs manlief was helemaal enthousiast. Missie geslaagd!
Het zoeken van accessoires in een passend kleurenpalet ging daarna helemaal vanzelf. Eerder kwamen deze kleuren niet mooi uit bij het vergrijsde groen. Ik stond er dan geregeld mee in mijn handen maar dacht dan ‘nee het past niet’ en legde ze weer teleurgesteld terug. Dat was nu niet meer het geval: eindelijk kon ik die fijne, roze, nude en aardetinten toevoegen. En zie daar mijn eigen stijl was ‘geboren’
Een interieurstijl die me rust en een gevoel van blijdschap geeft, en die zo weerspiegeld wat ik nodig heb en wie ik ben. Een regelrechte blijver!